Chiang Mai da się lubić

Ania Błażejewska

6 cze 2012

Lubimy chiang mai. Polubiliśmy to miasto na chwilę po tym, kiedy chwyciliśmy nasze plecaki i nieśmiało wychynęliśmy z budynku lotniska, aby sprawdzić, czy to w tym właśnie miejscu mieliśmy spotkać naszego pana taksówkarza, a potem Pan Taksówkarz na widok zdjęcia z wizytówką naszego guesthouse'u zawołał kolegę, aby po krótkiej naradzie stwierdzić „Ojojoj… Jechać nie mogę. Zamknięta ulica. targ nocny. Musimy jechać ulica dalej i wy potem dojść kawałek” i rozbrajająco się uśmiechnął. Jeszcze później, kiedy już siedzieliśmy w taksówce i odpowiedzieliśmy na kilka pytań z rodzaju „Skąd jesteście?” („Z Polski”), „Pierwszy raz w Tajlandii?” („Nie, nie. Trzeci”), on patrząc na nasze odbicie w lusterku powiedział radośnie: „Witam w Tajlandii”, a wtedy nam od razu przeszło całe zmęczenie podróżą.

Z lewej: Jedna ze świątyń kompleksu wat phra singh. Z prawej: Złota stupa wat Prathat Doi Suthep

Lubimy Chiang Mai za pyszny pad thai (smażony tajski makaron) i kaosoy (makaron z kurczakowym curry i mlekiem kokosowym) w Daret's House. I za uliczki, którymi można chodzić całymi godzinami od czasu do czasu po prostu się gubiąc lub wstępując do którejś z setek buddyjskich świątyń. Za zapach kadzideł. Za przyjemny letni deszcz, który nas zmoczył pierwszego wieczora. Za wspomniany już nocny targ, na którym dostałam prawie oczopląsu na widok torebek i biżuterii. Za góry otaczające miasto i widok rozpościerający się z pobliskiej Wat Prathat Doi Suthep. Za ciszę bocznych uliczek i za to, że mieliśmy szczęście trafić na obchody urodzin Buddy, czyli Vesākha Day podczas którego świątynie pełne wiernych z ofiarami w złożonych dłoniach wyglądają jeszcze piękniej niż zwykle.

Obchody Vesākha Day w Wat Prathat Doi Suthep.

Ale choć Chiang Mai znalazło się zacnym gronie naszych ulubionych miast, to nie ono jest celem naszego tajskiego wyjazdu, lecz mae sariang (mniejsza miejscowość położona na północnym zachodzie Tajlandii i całkiem blisko granicy z Birmą) i położone wokół niej wioski. W Mae Sariang jesteśmy już od dobrych kilku godzin, ale o tym w jednym z kolejnych wpisów.