Mekotekan – balijska bitwa na kije
Rzecz miała miejsce w wiosce munggu. Na skrzyżowaniu w upalnym słońcu czekali już zwarci i gotowi członkowie lokalnego pecalangu, wycierający pot z czoła indonezyjscy gapie i kilkoro zaciekawionych zagranicznych turystów z przygotowanymi smartfonami. Setki młodych mężczyzn z kijami w dłoniach zobaczyliśmy później, na drodze do Pura Dalem. Czekali cierpliwie, z uśmiechami na ustach i w brązowych oczach, bo bitwa w której mieli wziąć zaraz udział, choć przecież ważna dla lokalnej społeczności, to dla nich także okazja do niecodziennej zabawy.
Rytuał mekotekan, bo o nim tutaj mowa, odbywa się w każdą Kuningamową sobotę, a więc co 210 dni. Ubrani w tradycyjne stroje mężczyźni z 12 lokalnych banjarów biorą udział w wielkiej bitwie na 3,5 – metrowe kije, która ma chronić lokalną społeczność przed negatywnymi siłami. Geneza mekotekanu jest dość niejasna, ale chyba warto przychylić się do legendy, według której jego początki sięgają XVII wieku i czasów królestwa Mengwi. Pierwszy mekotekan, jeszcze z metalowymi włóczniami zamiast drewnianych kijów, miał zostać wówczas odprawiony w Munggu na powitanie królewskich żołnierzy powracających z bitew przeciwko królestwu Blambangan ze Wschodniej Jawy.
Według tej samej wersji historii mekotakan został zabroniony przez holenderskich kolonizatorów w 1915 roku, co niespodziewanie zbiegło się z szeregiem chorób, czasem śmierci, kataklizmów oraz małych i większych nieszczęść, które nawiedziły mieszkańców Munggu. Deliberujący nad sytuacją szefowie wioski doszli wtedy do wniosku, że wszystko to dzieje się za sprawą bogów i przodków obrażonych z powodu zaprzestania rytuału. Że wystarczy wrócić do tradycji, aby rozpędzić negatywne siły, które w tym czasie mogły mieć dostęp do wioski. Tak też się stało. Rytuał przywrócono. Odprawiono należne ceremonie. Wzniesiono modły. Ponownie walczono na kije w upalne Kuningamowe sobotnie południe. I choć z pewnością niejednego mieszkańca Munngu dotyka choroba, śmierć lub całkiem inne nieszczęście, to sporo jest takich, którzy wierzą, że ta właśnie wielka bitwa chroni ich wioskę przed siłami zła.
