Nad brzegiem Mekongu, zaledwie 25 kilometrów od stolicy Laosu, , znajduje się miejsce znane wszystkim jako . Prawdziwa nazwa tego skrawka zieleni to Sala . „Sala” zarówno w języku laotańskim jak i tajskim oznacza „miejsce medytacji” i została wybudowana przez charyzmatycznego mnicha Luang Pu Bunleua Sulilata.

Laos_Vientiane_Buddha Park, DSC_5721

Dziwaczne rzeźby sprawiają wrażenie wiekowych, ale nic bardziej błędnego – powstały zaledwie kilkadziesiąt lat temu. Pomysłodawca parku, wspomniany , połączył filozofię buddyjską, wierzenia hinduistyczne oraz mitologię i w ten sposób powstało coś zupełnie unikatowego i dziwacznego. Przez niektórych z tego właśnie powodu mnich był uważany za swego rodzaju szarlatana.

Laos_Vientiane_Buddha Park, DSC_5708

W latach pięćdziesiątych Bunleua Sulilat pobierał nauki u hinduskiego guru w Wietnamie, a po przyjeździe do Laosu zyskał wielu zwolenników, wraz z którymi w 1958 roku zaczął budować to surrealistyczne miejsce na brzegu rzeki. Do dziś w Buddha Parku można znaleźć nie tylko posągi Buddy czy bóstw hinduskich, ale również różnego rodzaju rzeźby ludzi, zwierząt i demonów – wszystkie bez wyjątku zbudowane z cementu.

Laos_Vientiane_Buddha Park, DSC_5691

Laos_Vientiane_Buddha Park, DSC_5695

Jego dzieło nie zostało ukończone – w 1975 roku uciekł do Tajlandii w obawie przez komunistami i tam stworzył źniaczą wersję parku – Sala Keoku w Nong Khai (wpisany na naszą prywatną listę „to do”, a właściwie „to see”;)

Laos_Vientiane_Buddha Park, DSC_5704

Laos_Vientiane_Buddha Park, DSC_5725

p.s. W Laosie byłam w listopadzie 2010 roku, a sam wpis pierwotnie pojawił się na moim fotoblogu Orientacyjnie.pl.