1. Sadzonki herbaty trafiły na Sri Lankę dopiero w XIX w. Przywieźli je z Assamu Brytyjczycy po tym, jak zaraza zniszczyła uprawianą do tej pory na wyspie kawę. Zanim na Sri Lance zaczęto uprawiać kawę, sporo terenu zajmowały plantacje cynamonu.
2. Pierwsza publiczna aukcja herbaty odbyła się w Colombo w 1883 roku, a potem cejlońska herbata stopniowo podbijała światowe rynki.
3. Do dzisiaj herbata jest podstawą gospodarki Cejlonu i głównym produktem eksportowym. Jednocześnie sri lanka jest 4. największym na świecie producentem herbaty, a same plantacje zajmują 4% powierzchni kraju.
4. Herbata, aby rosnąć potrzebuje jedynie ciepłego klimatu oraz odpowiednio wysoko położonego spadzistego terenu – cejlońskie “Hill Country”, czyli okolice Nuwara Eliya, doskonale spełniają te warunki.
5. Rodzaj herbaty i jej kolor m. in. zależą od wysokości, na której rośnie – im wyżej położona jest plantacja, tym jaśniejsza barwa oraz lepszy smak i aromat.
6. Za najlepszą jakościowo uważa się tzw. „silver tips” , czyli białą herbatę z najmłodszych herbacianych listków zebranych, zanim zdążą się rozwinąć. Jest to jednocześnie herbata najdroższa, której cena w hurcie wynosi ok. 1200 USD za kilogram.
7. Nieprzycinane herbaciane krzewy mogłyby osiagnąć wysokość nawet 10 metrów. Na plantacjach przycina się je do wysokości 1 metra i sadzi w rzędach.
8. Zbieraczki herbaty na Cejlonie to głównie Tamilki, potomkowie Tamilów przybyłych na Sri Lankę z Indii do pracy na plantacjach kawy. Swój długi dzień pracy przy zbiorze herbaty rozpoczynają wcześnie rano, kiedy powietrze jest idealnie rześkie, a herbaciane pola otulają mgły.
9. W ciągu dnia zbieraczka potrafi zebrać od 16-20 kg herbaty.
10. Z każdego krzewu herbaty zrywa się ok. kilkunastu pędów tygodniowo i trwa to przez kilka lat. Dopiero wówczas, kiedy liście staną się zbyt twarde, krzew ma prawo do kilkumiesięcznego odpoczynku.
11. Powszechnie uważa się, że jedynie w wyniku starannego ręcznego zbioru herbata nie traci na jakości, a krzewy zachowują żywotność na długie lata. Mimo tego, na niektórych plantacjach można spotkać zbieraczki używające specjalnych maszynek do ścinania liści.
12. W przemyśle herbacianym znajduje pracę ok. 1 miliona Lankijczyków.
13. Zebrane liście herbaty trafiają do fabryki, gdzie czeka je długotrwały proces polegający na suszeniu, rolowaniu i fermentacji. Następnie herbata trafia na aukcje, na których zaopatrują się najwięksi światowy producenci herbaty.
Ale Wy pewnie to wszystko już wiedzieliście:)
p.s. Na Sri Lance byliśmy w połowie 2009 roku, a wpisy o podobnej tematyce pierwotnie pojawiły się na moim fotoblogu Orientacyjnie.pl.
